قیام علیه اعدام و زندان

پیش از مرور پرسش‌ها و پاسخ ها باید یادآوری کنم که از من خواستند خیلی کوتاه در حد یک تا دو پاراگراف به هر پرسش پاسخ بدهم، اگرچه معتقدم پاسخ کامل و دقیق به هر یک از این پرسش‌ها نیاز به توضیحات بیشتری دارد که در چند صد صفحه هم نمی گنجد، اما شرایط را پذیرفتم ،به این امید که همین فرصت‌های کوچک برای اطلاع رسانی را از دست ندهیم و تاثیرگذار باشد…

پرسش‌ها:

1, What motivated you to continue your fight after your arrest in 2013?

2,How did you experience the transition from prisoner to activist in exile?

3,On the human rights situation in Iran What are the main human rights violations you observed in prison?

4,How is the Iranian judicial system used to suppress dissenting voices?

5,What is the situation of death row inmates in Iran?

6,On his impact and commitment How have you managed to raise awareness of the conditions of prisoners from prison?

6,What role does international recognition, such as the press freedom award, play in your struggle?

7,On the future and international support What concrete actions can the international community take to help prisoners in Iran?

8,Do you see any signs of hope for the improvement of human rights in Iran?

9,What message of solidarity would you like to send to human rights defenders still in

پاسخ‌ها:

What motivated you to continue your fight after your arrest in 2013?

1: The motives of struggle arose in me from my childhood and by observing the situation in the society and especially in the face of injustice, but after being imprisoned and sentenced to death, my motives increased.

The prison is like a university where lessons are taught very intensively and quickly.

On the one hand, we see the atrocities of the government more clearly , and on the other hand, we see the efforts and sacrifices of the justice demanders in the prison.

With the support of the people and through awareness raising, prison news broadcasting, protests and hunger strikes, we were able to get some of the prisoners’ rights back.

Although this battle was unequal, but with resistance, effort and sacrifice, we were able to force the oppressors to respect a little of human rights; These achievements intensify our motivations to continue litigation, although we have a long and difficult road ahead.

چه انگیزه ای باعث شد که پس از دستگیری در سال 2013 به مبارزه خود ادامه دهید؟

انگیزه های مبارزه از کودکی و با مشاهده اوضاع جامعه و به ویژه در مواجهه با بی عدالتی در من پدید آمد، اما پس از زندانی شدن و محکومیت به اعدام، انگیزه هایم بیشتر شد.

زندان مانند دانشگاهی است که در آن دروس بسیار فشرده و سریع تدریس می شوند.

از یک سو ستمگری و فساد های حکومت را با  وضوح بیشتری می بینیم و از سوی دیگر تلاش ها و فداکاری های عدالت خواهان را در زندان می بینیم.

با حمایت مردم و با آگاهی بخشی/ روشنگری و اطلاع رسانی از اوضاع زندان ، پخش اخبار زندان، اعتراضات و اعتصاب غذا توانستیم اندکی از حقوق پایمال شده زندانیان را باز پس بگیریم و حکومت را (نسبت به قبل ) مجبور به رعایت حقوق زندانیان  کنیم .( اگرچه هنوز خیلی از حقوق زندانیان نقض می شود _ اما فشار رسانه ها و مردم اندک مصونیتی به زندانیان داده است).

اگرچه این نبرد نابرابر بود، اما با مقاومت، تلاش و فداکاری توانستیم ستمگران را وادار کنیم تا اندکی به حقوق بشر احترام بگذارند. این دستاوردها انگیزه های ما را برای ادامه دادخواهی تشدید می کند، اگرچه راه طولانی و دشواری در پیش داریم.

۲:

از زندان به تبعید _ این تحول را چگونه تجربه کردی؟

_ این تحول ( از زندان به تبعید)دشوار تر از آنچه تصور می کردم بود ،اما می دانستم فرصت خوبی است برای پژوهش و درک سختی های تبعید و آشنایی با مردم مناطق محروم.

اگر تبعید را فرصتی برای پژوهش و تقویت خود نمی دیدم، نمی توانستم این همه سختی را تحمل کنم.

شکنجه را با هیچ ترازویی نمی توان وزن کرد، نمی توان گفت کدام نوع شکنجه بدتر یا بهتر است، هر شکنجه ای آسیب های خاص خود را دارد.

زندان تهدید و تحدید( محدود کردن) آزادی است، علاوه بر حبس و محرومیت، خانواده ما را نیز آزار می دهند و پس از یک دهه تحمل انواع شکنجه ها، باید با سختی های تبعید نیز روبرو شویم.

پس از یک دهه حبس، بیکاری و بی پولی در شهری محروم و بیش از هزار کیلومتر دور از خانواده، اکنون تا یافتن کار و درآمد باید مدت ها در خیابان ها و پارک ها بخوابیم و آواره باشیم.

و علاوه بر اینها باید هر روز برای ثبت حضور در محل مشخص شده برای مجازات اقامت اجباری/تبعید به کلانتری مراجعه کنیم، خودمان باید دفتری بخریم تا افسر کلانتری حضور ما را در آن ثبت کند، حتی باید هزینه خرید پوشه ،فتوکپی و …را خودمان پرداخت کنیم.

علاوه بر این همه سختی، بازجویی ها، تهدیدها و دستگیری ها هم ادامه دارد. دو بار در بحبوحه تبعید دستگیر و زندانی شدم. و هر بار از تبعید به زندان و از زندان به تبعید به معنای آغاز دردسرهای جدید است.

به همه این سختی ها، جدایی از خانواده و ، بیماری هایی که سوغات زندانند و که هر روز بدتر می شوند و احساس سوختن عمر و جوانی را نیز باید اضافه کرد.

با این حال، ما باید مقاومت کنیم تا بر ستمگران پیروز شویم… بدیهی است که شکنجه ها انگیزه ما را برای مقاومت و رسیدن به آزادی را افزایش می دهند.

2: How did you experience the transition from prisoner to activist in exile?

_It was much more difficult than I imagined, but I knew that it was a good opportunity to research and understand the difficulties of exile. If I didn’t see exile as an opportunity to research and strengthen myself, I wouldn’t have been able to endure so much hardship. Torture cannot be weighed with any scale, it cannot be said which type of torture is worse or better, each torture has its own damages.

Prison is a threat and restriction of freedom, in addition to being locked up and deprived of rights, they also harass our family and after a decade of enduring all kinds of torture, we have to face the difficulties of exile.

After being imprisoned for a decade, unemployed and penniless in a deprived city and more than a thousand kilometers away from family, now we have to sleep in the streets and parks for a long time to find work and income.

And in addition to these, we have to go to the police station every day to register our presence at the place of deportation, we have to buy an office ourselves so that the police station officer can record our presence in it, we even have to pay for the purchase of the file folder ourselves.

In the middle of all the hardships of interrogations, threats and arrests, I was arrested and imprisoned twice in the midst of exile. And every time from exile to prison and from prison to exile means the beginning of new troubles. To all these hardships, separation from children and other family members, diseases that worsen every day, and the feeling of youth destruction should be added. However, we must resist in order to win over the oppressors, torture increases our motivations for freedom.

||||~~|||

3:On the human rights situation in Iran What are the main human rights violations you observed in prison?

.

_In fact, torture begins before arrest and with threats, human rights violations also begin with the same threat, detention without a judicial order, interrogation under torture and reluctance, and unjust sentences, and it is intensified by violating the rights of prisoners and harassment. Harassment of the prisoner’s family and the repressors’ attempt to force the prisoner’s wife to divorce and torture that continues even after the end of the sentence. The full description and explanation of the tortures cannot even fit in thousands of pages of the book, but from the point of view of many prisoners, the most severe torture is family abuse, trying to force the prisoner’s spouse to divorce and depriving her of contact with his/her child.

▪️▪️

In prison, I witnessed severe human rights violations, including torture and psychological abuse. Authorities manipulated family members to break prisoners’ spirits, employing tactics like forced divorces. This emotional torture left deep scars on both prisoners and their families. The state’s oppressive actions aimed to dismantle our will to resist. These violations highlight the urgent need for systemic change and accountability in Iran, impacting our lives and communities.

۳:

درباره وضعیت حقوق بشر در ایران عمده ترین موارد نقض حقوق بشر که در زندان مشاهده کردید کدام است؟

_در واقع شکنجه ها قبل از بازداشت و با تهدید شروع می شوند، نقض حقوق بشر نیز با همین تهدید، بازداشت بدون دستور قضایی، بازجویی تحت شکنجه و اکراه و احکام ناعادلانه ادامه دارد و با تضییع حقوق زندانیان و آزار و اذیت تشدید می شود.
آزار و اذیت خانواده زندانی و تلاش سرکوبگران برای مجبور کردن همسر زندانی به طلاق و شکنجه هایی مثل محرومیت از شغل/ استخدام رسمی به دلیل سوء پیشینه و تهدیدهای بازجوها و… که حتی پس از پایان مجازات نیز ادامه دارند.

شرح و توضیح کامل شکنجه ها حتی در هزاران صفحه کتاب نمی گنجد، اما از دیدگاه بسیاری از زندانیان، شدیدترین شکنجه، آزار خانواده، تلاش برای اجبار همسر زندانی به طلاق و سلب / محرومیت از ارتباط با فرزند است. با پایان محکومیت ،شکنجه ها تمام نمی شوند،از یک سو بیکاری و سوختن عمر انسان در زندان،از یک سو بیماری ها و تروماهای ناشی از شکنجه و دشواری ارتباط با خانواده و جامعه ای که طی این سالها دچار تحولات بسیار شده،همچنان که خود زندانی نیز آن آدم سابق نیست…

۴: How is the Iranian judicial system used to suppress dissenting voices?

چگونه از سیستم قضایی ایران برای سرکوب مخالفان /صداهای مخالف استفاده می شود؟ پاسخ: سه مسئله مهم ،یک : قوانین ارتجاعی/ نامناسب برای نیازهای عصر جدید .مشکل اصلی قوانین است،مجازات‌هایی مثل اعدام،زندان و تبعید علیه مخالف،منتقد و دگراندیشان. هر انتقادی را مصداق فعالیت تبلیغی علیه نظام/ تشویش اذهان عمومی… هر تجمع اعتراضی مصداق جرم امنیتی اجتماع و تبانی / محاربه … اما این تمام مسئله نیست! همین قوانین هم بدون ضابطه و اصول اجرا می شوند ،برای مثال در قانون اساسی فعلی( اصل ۲۳ و ۲۶) تفتیش عقاید ممنوع است اما از لحظه بازداشت تا بازجویی،بازپرسی ،دادگاه و حتی در زندان تفتیش عقاید ادامه دارد. بازجویی تحت شکنجه و اکراه وجاهت قانونی ندارد اما کسب اقرار همیشه همراه با شکنجه و اکراه بوده … و قاضی بدون توجه به این موارد حکم صادر می کند و اما باز هم مسئله به اینجا ختم نمی شود! منتقد ،معترض یا دگراندیش محکوم به تحمل حبس شده اما حین اجرای احکام شکنجه هایی فراتر از آنچه قاضی تعیین کرده بر او تحمیل می شود. زندانی علاوه بر تحمل حبس نقض حقوق بدیهی خود را نیز تحمل می کند،همین اندک حقوقی که آیین نامه سازمان زندانها برایش در نظر گرفته هم نقض می شود. مثل محرومیت از حق درمان ،نبود فضای کافی برای خواب،نبود خوراک و آب آشامیدنی سالم و کافی … آزارهایی مثل بازرسی هایی که همراه با تعرض جنسی است،بی احترامی و فحاشی بعضی از زندانبانها ،محرومیت از حق تماس تلفنی و حتی هواخوری علیه زندانیان معترض و حتی پرونده گشایی علیه آنان و بسیاری از شکنجه ها و نقض حقوق که شرح و توضیح همه آنان در چند کتاب هم نمی گنجد…

●● Three important issues, one: Reactionary laws/inappropriate for the needs of the new age. The main problem is the laws, punishments such as execution, prison and exile against opponents, critics and dissidents. Any criticism is an example of propaganda activity against the system/anxiety of the public mind… Any protest gathering is an example of the crime of community security and collusion/warfare… But that’s not all! The same laws are implemented without rules and principles, for example, in the current constitution (Articles 23 and 26) inquisition is prohibited, but inquisition continues from the moment of arrest to interrogation, investigation, court and even in prison. Interrogation under torture and reluctance has no legal basis, but obtaining a confession has always been accompanied by torture and reluctance… And the judge issues a verdict regardless of these cases, but the issue does not end here! A critic, protester or dissident is sentenced to suffer imprisonment, but during the execution of the sentences, tortures beyond what the judge has determined are imposed on him. In addition to enduring imprisonment, the prisoner also endures the violation of his obvious rights, the few rights that the regulations of the prisons organization have considered for him are also violated. Such as being deprived of the right to treatment, not having enough space to sleep, not having enough healthy food and drinking water… Harassment such as inspections that are accompanied by sexual assault, disrespect and obscenity of some prison guards, denial of the right to make phone calls and even gossiping about protesting prisoners and even opening a case against them, and many tortures and violations of rights that the description and explanation of all of them It doesn’t fit in a few books…

5:

What is the situation of death row inmates in Iran?

وضعیت زندانیان محکوم به اعدام در ایران چگونه است؟

پاسخ : اقتصاد سیاسی حکومت فعلی،اوضاع آموزش و پرورش ، و سیاست کلی حکومت که حذف یا شکنجه ی انسانهای نا مطلوب( از نظر حاکمیت) بوده باعث شده که آمار اعدام‌ها و زندانیان در ایران بسیار زیاد و فجیع شود . علاوه بر سرکوب و کشتار مخالفان،این حکومت در مواجهه با افرادی که از سر ناچاری و فقر مرتکب خلافهای خرد می شوند نیز کشتارگاه و شکنجه گر بوده،با اینکه رئیس سازمان زندانها گفت دلیل زندانی شدن بیش از هفتاد در صد از افراد ریشه در فقر/ بحران‌های معیشتی دارد . به ویژه در استان‌ها و شهرهای محروم و دور از مرکز آمار اعدام بسیار بالا بوده طوری که یکی از عوامل حکومت گفت در برخی روستاهای بلوچستان هیچ مَردی باقی نمانده/ همه اعدام شده اند. بسیاری از جوان‌ها در استان‌های جنوبی به دلیل بیکاری و فقر مجبور به سوخت‌بری یا شوتی سواری/ قاچاق شده اند،تعداد زیادی توسط پلیس کشته می شوند و بازداشت شدگان نیز اعدام می شوند.

علاوه بر این روند بازجویی ،محکومیت و مراحل قبل از اجرای حکم نیز بسیار فجیع است ( پیشتر در مطالب قبلی که نوشتم توضیح داده‌ام).

#سوئیت

با غل و زنجیر بستن محکوم در سلول انفرادی بندی که موسوم به سوئیت است و اقسام شکنجه های روحی و…

#قیام_علیه_اعدام_وشکنجه

👇

The political economy of the current government, the conditions of education, and the government’s general policy of eliminating or torturing undesirable people (from the point of view of the government) has caused the number of executions and prisoners in Iran to be very high and heinous. In addition to suppressing and killing opponents, this government has also been a slaughterhouse and a torturer in the face of people who commit petty crimes out of necessity and poverty, although the head of the prisons organization said that the reason for the imprisonment of more than seventy percent of people is rooted in poverty. / There are livelihood crises. Especially in deprived provinces and cities far from the center, the number of executions was very high, so that one of the government agents said that in some villages of Balochistan, there are no men left/all have been executed. Due to unemployment and poverty, many young people in the southern provinces have been forced to carry fuel or hitchhike/smuggled, many are killed by the police and those arrested are also executed.

6:

On his impact and commitment How have you managed to raise awareness of the conditions of prisoners from prison?

از درون زندان / (وقتی زندانی بودی)چگونه توانستید درباره اوضاع زندان و زندانیان اطلاع رسانی کنید ؟

پاسخ: اطلاع رسانی و روشنگری درباره اوضاع زندان در زمانی که خودم زندانی بودم بسیار دشوار بود،بیش از پنج سال از هشت سالی که زندانی بودم امکان تماس تلفنی نداشتم( در بندهای فوق امنیتی مثل دو الف،الف یک،۲۰۹،بازداشتگاه پلیس امنیت) تماس تلفنی فقط با مجوز بازجو و تحت نظارت زندانبان ممکن است،طی دوران بازجویی کمتر از چهار مرتبه اجازه تماس تلفنی به من داده شد که همیشه خود بازجو یا زندانبان کنارم بودند و تاکید می کردند که فقط در حد یک سلام و احوال پرسی کوتاه( حتی در بند دو الف و الف یک بازجو می گفت که فقط بگو حالم خوبه و برادران خیلی رفتار خوبی با من دارند) در بند ۳۵۰ و در سلول‌های انفرادی تنبیهی هم حق تماس تلفنی نداشتیم،وقتی به بند ۷ منتقل شدم تعجب کردم که اینجا زندانیان حق تماس تلفنی دارند،اگرچه تعداد زندانیان زیاد و تلفنها کم بود،اما در همان اندک فرصت تلاش کردم که اطلاع رسانی کنم که همین باعث شد پرونده جدید با اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام، علیهم گشوده شود و به بند الف یک برای بازجویی مجدد منتقل شدم. هر بار از کوچکترین فرصتها برای اطلاع رسانی استفاده کردم و بیش از ده پرونده با محکومیتهای سنگین از جمله حبس،تبعید و جریمه نقدی علیهم اعمال شد. اما این اطلاع رسانی ها بسیار تاثیر گذار و مفید بود . با تلاش های زندانیان برای اطلاع رسانی و حمایت مردم اوضاع آرام آرام تغییر کرد و کارکنان زندان و نهادهای موسوم به امنیتی مجبور به رعایت اندکی از حقوق زندانیان شده اند اگرچه هنوز اوضاع فجیع است، اما اطلاع رسانی / ارائه تصویر درست و دقیق از اوضاع زندان و البته حمایت گسترده و پیوسته مردم و رسانه ها قطعا تاثیر زیادی در دگرگونی اوضاع و کمتر شدن شکنجه ها داشته است.

#قیام_علیه_اعدام_وشکنجه #سهیل_عربی

It was very difficult to provide information and clarification about the prison situation when I was a prisoner myself, for more than five years out of the eight years that I was a prisoner, I was not able to make a phone call, a phone call is only possible with the permission of the interrogator and under the supervision of the jailer, during the interrogation period less than I was allowed to call on the phone four times, and the interrogator or the jailer were always by my side and emphasized that only for a short greeting, the interrogator would say just say I’m fine and they treat me very well here. In Ward 350 and in solitary confinement cells, we did not have the right to make phone calls. When I was transferred to Ward 7, I was surprised that the prisoners here had the right to make phone calls. Although the number of prisoners was large and the phones were few, I tried to inform them in the little time I had. This caused a new case to be opened against me with accusations of propaganda activity against the regime, and I was transferred to paragraph A-1 for re-interrogation. Every time I used the smallest opportunities to inform, and more than ten cases were brought against me with heavy sentences, including imprisonment, exile, and fines. But these informations were very effective and useful. With the efforts of the prisoners to inform and support the people, the situation slowly changed, and the prison staff and so-called security institutions have been forced to respect the rights of the prisoners, although the situation is still terrible. But informing/presenting a correct and accurate picture of the prison situation and of course the widespread and continuous support of the people and the media definitely had a great impact on changing the situation and reducing torture.

7:

What role does international recognition, such as the press freedom award, play in your struggle?

شهرت بین المللی، مانند جایزه آزادی مطبوعات، چه نقشی در مبارزه شما دارد؟

تنها هدف من از فعالیت‌هایم پایان دادن به فجایع و نابودی هر شکنجه گاه و شکنجه گر ،پایان دادن به اعدامها،سرکوبها و شکنجه ها و سامان دادن به زندگیمان بوده است،هرگز در پی جوایز و پاداشی برای خودم نبوده ام،اما امیدوارم این فرصتی شود که بتوانم صدای بی صدایان در بند را به وجدانهای بیدار در هر کجای جهان برسانم. قطعا حمایت‌های بین المللی تاثیر بسزایی در مبارزه با اعدام و شکنجه داشته و این درد مشترکی است برای هر انسان آزاده و شریف؛ به راستی که تا همه آزاد نشوند ،هیچ کس آزاد نیست.

#سهیل_عربی Soheil_Arabi# #حقوق_بشر

https://freecyb.org/@/Soheil_Arabi645

https://www.instagram.com/soheil_arabi645?igsh=YzljYTk1ODg3Zg==

@Soheyl_Arabi

✍️

https://www.facebook.com/soheyl.Arabi645?mibextid=ZbWKwL

My only goal in my activities has been to end the tragedies and destroy every torture place and torturer, to end executions, repressions and tortures and organize our lives. I have never sought awards and rewards for myself, but I hope this is an opportunity. May I be able to bring the voice of the voiceless in prison to the awakened consciences anywhere in the world. Certainly, international support has had a significant impact in the fight against execution and torture, and this is a common pain for every free and honorable human being; Truly, no one is free until everyone is free.

۸:

On the future and international support What concrete actions can the international community take to help prisoners in Iran?

در مورد آینده و حمایت بین المللی جامعه بین المللی چه اقدامات مشخصی می تواند برای کمک به زندانیان در ایران انجام دهد؟

آگاهی رسانی و پشتیبانی گسترده و پیوسته در روند بهبود اوضاع زندانیان و کاهش آمار اعدام و کشنجه بسیار تاثیر گذ\ار بوده است،حمایت‌های مردم حتی در حد یک هشتگ گذاشتن و خواستار پایان دادن به شکنجه و اعدام شدن تاثیر گذار است اما کافی نیست! علاوه بر فعالیت های رسانه ای( روشنگری و حمایت‌ها ) باید برای تجمع و اعتراضات خیابانی نیز برنامه ریزی کنیم،برای این مهم هنرمندان ،حقوق دانان و جامعه شناسان می توانند کمک بسیاری در آگاه سازی داشته باشند . علاوه بر دلایل معرفتی و بیداری وجدانها به دلایل اجتماعی و اقتصادی و آسیب شناسی اعدام و شکنجه نیز باید بپردازیم؛ تفهیم این مهم که با اعدام یا شکنجه ی هر انسان تمام جامعه بشری آسیب می بیند.

International organizations and human rights defenders must force governments to respect human rights.

The media has been very effective in the process of improving the conditions of prisoners and reducing the number of executions and killings through awareness raising. People’s support even to the extent of posting a hashtag and demanding an end to torture and executions is effective, but it is not enough! In addition to media activities (enlightenment and support), we should also plan for gatherings and street protests, for this important artists, lawyers and sociologists can help a lot in raising awareness. In addition to the epistemological reasons and the awakening of consciences, we must also address the social and economic reasons and the pathology of execution and torture; It is important to understand that the whole human society is harmed by the execution or torture of any human being.

9: Do you see any signs of hope for the improvement of human rights in Iran?

آیا نشانه هایی از امید به بهبود رعایت حقوق بشر در ایران می بینید؟ _ بله،بسیار امیدوارم. به لطف اینترنت،ماهواره ( پیشرفت تکنولوژی ) و به ویژه شبکه های اجتماعی، آگاهی رسانی آسان‌تر و آگاهی ما از حقوق و تکالیف انسانی بهبود یافته و گام اول دموکراتیزاسیون همین آگاهی و تلاش برای نجات انسانها از اعدام و شکنجه و پایان دادن به سرکوب و خفقان است. کمتر از دو دهه از روزهای سیاهی که بسیاری با لذت برای تماشای اعدامهای علنی تجمع می کردند گذشته و طی همین دوران کوتاه امروز می بینیم که بسیاری از مردم با اعدام و شکنجه مخالف شده اند و همین بهبود دیدگاه نوید بخش روزهای خوب است. ما همچنان به تلاش برای نجات انسانها از آسیب‌های شکنجه و لغو اعدام‌ها و همچنین تلاش برای بالا بردن آگاهی جامعه از حقوق و تکالیف بشری ادامه می دهیم.

#سهیل_عربی #قیام_علیه_اعدام_وشکنجه

I hope for the improvement of the #human_rights situation.

Thanks to the Internet, satellites (advancement of technology) and especially social medias, it is easier to spread awareness and our awareness of human rights and duties has improved, and the first step of democratization is this awareness and efforts to save people from execution and torture and ending repression and It is suffocation. Less than two decades have passed since the dark days when many gathered with pleasure to watch public executions, and during this short period today, we see that many people have opposed executions and torture, and this improvement in perspective is a promise of better days. We continue to try to save people from the harm of torture and cancel executions, as well as try to raise society’s awareness of #human_rights_and_duties .

What message of solidarity would you like to send to human rights defenders still in Iran?

پرسش: چه پیامی برای آن دسته از مدافعان حقوق بشر که هنوز در ایران هستند دارید؟

پاسخ: _از تمام انسانهای شریف که برای دفاع از حقوق بشر تلاش کرده اند قدردانی می کنم،هر کس که از هر هر جای جهان تلاشی برای دفاع از حقوق بشر کرده برایم عزیز و محترم است ،اما باید یادآوری کنم که دادخواهی در ایرانی که تبدیل به شکنجه گاه شده و حاکمیتش پاسخ هر انتقاد و اعتراضی را با سرکوب شدید داده است ،بسیار دشوار و خطرناک است و بنابراین از شما انسانهای فداکار که برای حقوق بشر تلاش می کنید بی نهایت سپاسگزارم ؛ تا کنون تلاش‌های مدافعان حقوق بشر دستاوردهای بزرگی داشته که بی شک می توانیم به آرزوهای بزرگترمان هم برسیم،در این راه مقاومت،شجاعت،خلاقیت و اتحاد مهمترین داشته ها و فرصت‌های ما برای رسیدن به اهدافمان است. به امید روزی که همه انسانها در جهانی عاری از شکنجه ،جنگ و کشتار با صلح،آزادی ،عدالت و امنیت زندگی کنند.

درود بر همه دادخواهان _سهیل عربی مهر ۴۰۳ #قیام_علیه_اعدام_وشکنجه

I appreciate all the people who have tried to defend human rights, everyone who has tried to defend human rights from anywhere in the world is dear and respected to me, but I must remind that Iran’s government has responded to every criticism and protest with severe repression, it’s very difficult and dangerous, and therefore I am extremely grateful to you selfless people who are working for human rights; So far, the efforts of human rights defenders have achieved great things, and we can undoubtedly achieve our bigger dreams. In this way, resistance, courage, creativity, and unity are the most important assets and opportunities for us to achieve our goals. I hope for a day when all people live in a world free from torture, war, and killing with peace, freedom, justice, and security.

✍️ #سهیل_عربی

اگر دوستانی که تجربه زندان یا فعالیت‌های ضد شکنجه و اعدام داشته اند هم بخواهند، پاسخهایشان را منتشر. می کنم.