پی‌آرچ

پی‌آرچ (P-arch) یک توزیع گنو/لینوکس بر پایه آرچ است و به صورت پروژه شخصی توسط تیم پی‌آرچ توسعه داده می‌شه. این سیستم عامل کاملا آزاد و متن باز بوده و مشارکت در این پروژه برای همه آزاد است.

اسم

پی‌آرچ مخفف پرشین آرچ (Persian Arch) که پارچ هم خوانده می‌شه.

تجربه کاربری

من نسخه‌های گنوم و KDE را استفاده کردم. به عنوان کسی که ۱۰ها توزیع را امتحان کرده، میگم عالیه! یک توزیع سبک بدون برنامه‌های پیش‌فرض بلا استفاده، نصاب زیبا و آسان، برنامه‌های از پیش نصب شده کاربردی و … . تو این شرایط فیلترنت که دسترسی به خیلی از برنامه‌ها غیرممکن شده، AUR همه چیز را در دسترس قرار داده. قبلا تجربه استفاده از مانجارو را داشتم ولی پی‌آرچ یک سر و گردن بالاتر است. سرعت، روان بودن، مصرف بهینه باتری نسبت به باقی توزیع‌ها از جمله ویژگی‌های پی‌آرچ است. مانجارو مشکلات خودش را دارد که تو این مقاله سهراب به خوبی توضیح داده. تنها رقیب جدی پ‌آرچ، EndeauvorOS می‌تونه باشه که اهداف متفاوتی دارد.

من استفاده از گنو لینوکس را از CentOS 6 شروع کردم و بعد از استفاده از توزیع‌های مختلف به دبیان رسیدم. بعد از ۴ سال استفاده از دبیان با رابط کاربری گنوم، تصمیم گرفتم توزیع بهتری را امتحان کنم. در ماستودون دوستان توزیع‌های برپایه آرچ را پیشنهاد دادند. اول کمی گارد داشتم چون تجربه خوبی از مانجارو نداشتم؛ مدتی پی‌آرچ را روی ماشین مجازی امتحان کردم و واقعا لذت بردم! من پی‌آرچ را برای دوتا از نزدیکانم هم نصب کردم البته با رابط کاربری گنوم، و اونها هم با من هم عقیده هستند که این توزیع واقعا خوبه.

تیم توسعه

من تو کامیونیتی‌های مختلفی بودم و با تیم‌های توسعه زیادی ارتباط داشتم ولی مثل تیم پی‌آرچ ندیدم! پیشنهادم را به ساعت نکشیده، اجرا کردند! سابقا در تلگرام و الان در فروم، هر کسی هر مشکلی در رابطه با پی‌آرچ داشته باشه راهنمایی می‌کنند.

نتیجه

من پی‌آرچ را به همه توصیه می‌کنم؛ اگه از ویندوز و آپدیت‌هاش خسته شدید و یا کاربر گنو لینوکس هستید و با Package Manager مشکل دارید، پی‌آرچ گزینه خوبیه برای مهاجرت.